Osobiście uważam, że haking i tematy mu pokrewne to świetny materiał na grę, kiedy więc po raz pierwszy usłyszałem hasło „Hacking Is Your Weapon” od razu pomyślałem, że ktoś w końcu dostrzegł potencjał drzemiący w tej tematyce. Jak się pewnie domyślacie do „Watch Dogs ” byłe nastawiony bardzo pozytywnie, nie mogę jednak powiedzieć ,że gra w pełni sprostała moim oczekiwaniom.
W pierwszej kolejności muszę przyczepić się do prostoty hakowania proces ten tylko niekiedy wymaga większej uwagi gracza w większości przypadków wystarczy jednak nacisnąć przycisk w odpowiednim momencie.
Skoro już omówiłem prostotę hakowania przyszła pora, aby zająć się drugą bolączką „Watch Dogs” jest nią fabuła gry, mam nieodparte wrażenie, że twórcy wątku fabularnego przed zabraniem się do pracy poszli do kina na jakiś film akcji, a potem przenieśli jego schemat fabularny do gry tworząc tym samym niezwykle przewidywalną, choć miejscami ciekawą linie fabularną.
Mimo przeciętnego wątku fabularnego twórcy bardzo dobrze poradzili sobie z kreacją postaci głównego bohatera, jego osobowość jest bardzo wyrazista i idealnie pasuje do historii przedstawionej w grze. Wysoki poziom trzymają także osobowości innych bohaterów jednak nie są one tak bardzo wyeksponowane.
Misje główne recenzowanej gry budzą we mnie mieszane uczucia z jestem świadom ich schematyczności jednak podczas ich wykonywania ani razu nie doświadczyłem uczucia monotonii.
Dla fanów misji pobocznych mam świetną wiadomość w „Watch Dogs” tego typu zadań będzie sporo jednak niektórym ich podobieństwo do misji fabularnych .
Nic złego nie mogę również powiedzieć o drzewie rozwoju postaci jest ono dosyć rozbudowane, a jednocześnie pozostaje przejrzyste, dzięki czemu łatwo się w nim odnaleźć.
Na koniec zostawiłem kwestie budzącą najwięcej kontrowersji chodzi mi oczywiście o szatę graficzną, osobiście uważam, że twórcy gier powinni przestać nas karmić pięknymi pokazami ich produkcji i pokazywać realną grafikę, która wypada całkiem nieźle.
Moja ocena tej gry 7/10